این که من شرایط تو را درک مى‌کنم،
دلیل نمى‌شود
تو هر کارى که دلت مى‌خواهد بکنى.
تو بیمارى،
غمگینى،
افسرده‌اى،
تنهایى،
مشکلات زیادى دارى،
توى غربت مانده‌اى،
جفا دیده‌اى،
بى‌کارى،
ندارى،
بى‌اراده‌اى،
خجالتى یا کم‌تجربه‌اى یا هرچى؟
خب، چه بد.
شاید بخواهم/بتوانم کمک‌ات کنم،
شاید هم نه.
اما دانستنِ شرایط تو،
مجوزِ هر رفتارى از سوى تو نمى‌شود.
خب؟
این‌ها را هر روز صبح توى آینه به خودتان بگویید.
ته‌ش هم اضافه کنید:
دنیا به تو بدهکار نیست، عزیزم!
- ۹۵/۰۹/۱۱